Ιστορίες μυστηρίου… Ιστορίες για ανθρώπους που έχουν φτάσει στο όριο… Ιστορίες απρόβλεπτες, που ξεκινούν ήρεμα, σαν πανιά που αργοσαλεύουν απ’ τον άνεμο… για να εξελιχθούν, αργά, αργά, σε ιστορίες ολέθριες ανθρώπων… που θα σπάσουν όσα δεσμά τους συνέδεαν με την, ως τώρα, ήσυχη, συνηθισμένη ζωή τους… Ιστορίες ασυνήθιστες, που, ίσως, συμβαίνουν, πάντα, γύρω μας… αλλά ποτέ δεν μαθαίνουμε γι’ αυτές τίποτε… ίσως γιατί δεν πρέπει τίποτε να μάθουμε… Ιστορίες, με δύο λόγια, της Παρίτσια Χάισμιθ.