Product Information

ΗΛΙΚΙΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ
“Ο ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΚΡΕΜΕΤΑΙ”:
Το νερό των πραγμάτων στη γλώσσα μου
ρέει επάνω και σκοτεινιάζει
Μια άλλη ψυχή μέσα στην ψυχή μου κοιμόταν
Βρεγμένη και είπε: η καρδιά είναι καταρράχτης
Και η γνώση αδειανές κορυφογραμμές
Που διαδοχικές και ανεπανάληπτες είναι
και εξατμίζονται
Στη σιωπηλή μου σπλήνα εισέρχονται ύπνοι
Από χώμα σάλιο μέλι και ψάρι πλασμένη
Λάσπη, για την τέχνη και για τις σαπισμένες
κόγχες των ματιών της φυλαγμένη λάσπη
Και από τον οισοφάγο μου βγαίνουν
Αθόρυβα μη γεγονότα
Και μια τυφλή διαύγεια κρόνεια άλαλη
Σε απάτητη έρημο χύνεται και απλώνεται
Αλλά η άμμος ήταν τα μυριάδες εγγόνια του χάους
Άβυσσος ήταν από φθόνους σφαγμένους
Σβησμένη λάβα και φόβων κολχικά πετρώματα
Και μια αμμοθύελλα ταξίδευε αστρική
Μαύρη κούφια κανόπια και ταξιδεύει
Κυριεύει, τυλίγει την τυφλή καρδιά της Ιεριχούς
Και ο χρόνος μια πεταλούδα πάγου
Γίνεται και πάλι άφαντη
Επάνω από άφαντες θυσίες συλλαβές