Product Information

Σ’ αυτό το βιβλίο η Αντωνία Κάππα θυμάται και διηγείται την ζωή της, από τα πρώτα της παιδικά χρόνια, λίγο προτού ξεσπάσει ο πόλεμος.
Παιδικές αναμνήσεις λιγοστές διότι οι άνθρωποι της γενιάς της, που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν μέσα στην δύσκολη και τραγική εκείνη περίοδο, δεν αξιώθηκαν να έχουν παιδική ηλικία, δεν πρόλαβαν να παίξουν σαν παιδιά, δεν υπήρξαν παιδιά. Αναγκάστηκαν βίαια και απάνθρωπα να παρακολουθούν ή να τρέχουν πίσω από τους γονείς τους για να τους βοηθούν στον σκληρόν αγώνα για επιβίωση.
Και όταν ο Πόλεμος τελείωσε- Κατοχή και Εμφύλιος- είδαν ότι τα χρόνια εκείνα είχαν μετρήσει διπλά γι’ αυτούς ότι είχαν απότομα μεγαλώσει και ότι άρχιζε τότε ένας άλλος αγώνας, αυτός για την ζωή, να πατήσουν πάλι στέρεα πάνω στην ρημαγμένη γη.
Και πέρασαν έτσι τα χρόνια…
Και έρχεται η στιγμή που κάθε άνθρωπος σκέπτεται κι αναλογίζεται την ζωή του και ξεθάβει αναμνήσεις. (…)