Product Information

ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΕΚΕΙΝΟ ΗΤΑΝ ΦΩΤΕΙΝΟ. Δεν ξέρω για ποια εποχή πρόκειται. Όμως ο πατέρας με τη μητέρα είναι έτοιμοι να πάνε στο θέατρο. Η εικόνα δεν έχει ροή, δεν έχει περισωθεί καμιά αλληλουχία σκηνών. Η αντιστοιχεία της μνήμης που μιλάρι και της πραγματικότητας που έζησαν ίσως να μην είναι ακριβής. Ωστόσο υπάρχει η μεγάλη πόρτα που είναι ανοιχτή, και το βλέμμα μου ριγμένο στην κάθοδο του δρόμου. Τίποτ’ άλλο δεν υπάρχει, παρά οι σιλουέτες των γονιών μου φωτισμένες από πίσω. Τις παρατηρώ καθώς απομακρύνονται σχεδόν στα πέντε μέτρα, ύστερα γίνονται μικρότερες. Η μητέρα είναι κομψή, αυτή η ιδέα μόνο υπάρχει. Κομψή καθώς βαδίζει, καθώς διακρίνονται τα ωραία ποδιά της στο μισοσκόταδο.