“Ο τάφος του Αγαμέμνονα” του Ιούλιου Σλοβάτσκι, ενός από τους τρεις μείζονες εκπροσώπους του ρομαντισμού στην Πολωνία -οι άλλοι δύο: Άνταμ Μιτσκιέβιτς (1798-1855), Ζίγκμουντ Κρασίνσκι (1812-1859)- αποτελεί το όγδοο και προτελευταίο μέρος μιας ευρύτερης ποιητικής σύνθεσης, που με τίτλο “Ταξίδι απ’ τη Νεάπολη στους Άγιους Τόπους”, άρχισε να γράφεται το φθινόπωρο του 1836 στη Σύρο, κατά τη διάρκεια μιας πολύμηνης περιπλάνησης του ποιητή στις κοιτίδες του πολιτισμού (Ιταλία, Ελλάδα, Αίγυπτο, Παλαιστίνη) και ολοκληρώθηκε στο Παρίσι τρία χρόνια αργότερα. Και είναι το μόνο ποίημα της σύνθεσης αυτής που είδε το φως της δημοσιότητας όσο ζούσε ο Σλοβάτσκι, καθώς, θεωρώντας το μια αυτοτελή νοηματική ενότητα, το πρόσθεσε ως ιντερμέτζο στο θεατρικό του δράμα “Λίλα Βενέντα” (1840).