Δύο “ιατρικές” ιστορίες σε νοσοκομειακό περιβάλλον. Δύο ιστορίες παρεξηγήσεων που λαμβάνουν χώρα στα νοσοκομεία στα οποία έζησε ο συγγραφέας πενήντα τρία χρόνια. Στην πρώτη ο κεντρικός ήρωας, διευθυντής κλινικής, εμπλέκεται από παρεξήγηση σε ένα θορυβώδες και ανθρωποφαγικό σκάνδαλο που σχετίζεται με χρηματισμό. Το ανθρώπινο στοιχείο υποχωρεί μπροστά στην επιθετική κακοπιστία. Όταν τα μίντια παρεμβαίνουν, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Η σύγχυση επιτείνεται και δημιουργείται ένα εφιαλτικό σκηνικό για τον πρωταγωνιστή και την οικογένειά του. Η “κάθαρση” έρχεται από εκεί όπου δεν το περιμένει κανείς, δίνοντας έτσι αφορμή για περισυλλογή και αυτογνωσία. Στη δεύτερη ιστορία η παρεξήγηση αφορά τις σχέσεις δύο συζύγων, οι οποίοι είναι γιατροί και εργάζονται στο ίδιο νοσοκομείο. Η παρεξήγηση κοντεύει να τινάξει στον αέρα τον γάμο του ζευγαριού. Όταν καταλαγιάζει η οργή και η δυσπιστία, η λογική και η βαθιά συζυγική αγάπη βρίσκουν τη θέση τους, αλλά η κάθαρση έρχεται με τραγικό τρόπο, καθώς στη ζωή δεν υπάρχει πάντοτε ο χρόνος να επανορθώσει κανείς. Η καταστροφή, το τελειωτικό χτύπημα, μπορεί να βρίσκεται μισό βήμα πιο κάτω.