Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή ενός ζευγαριού. Οικογένεια προσφύγων αστών, εκείνου, που έφυγαν από τη Σμύρνη με την καταστροφή, πέρασαν στη Λέσβο και κατόπιν στην Αθήνα. Το σύντομο διάστημα πριν από την καταστροφή, η Λέσχη των Κυνηγών στο Κέντρο, οι συνήθειες το σπίτι τους, ο τρόπος ζωής τους στη Σμύρνη. Η εμπορική και οικογενειακή τους ζωή στους τρεις αυτούς τόπους. Από την Αθήνα εκείνη, από αστική οικογένεια επίσης, μεγαλωμένη στο κέντρο της πόλης, στο Κολωνάκι, παιδί χωρισμένων γονιών. Η ζωή του ζευγαριού, στην Αθήνα πριν από τον πόλεμο, στην κατοχή, στην δεκαετία του ’50, τα παιδιά τους . Το βιβλίο τούς ακολουθεί ώς τον θάνατό τους από γεράματα. Τίποτα σπουδαίο, τίποτα συνταρακτικό, απλές κοινές ζωές καθημερινών ανθρώπων που μέσα απ’ αυτές περνά, μαλακά στο φόντο, η Ιστορία του περασμένου αιώνα της Ελλάδας, που ακούγεται πιο αληθινή μέσα απ’ τις ζωές των ανθρώπων, χωρίς προσωπικές απόψεις και συμπεράσματα.