Εγινε ξενοδοχουπάλληλος και το ταξίδι έμελλε να ξεκινήσει από το λαμπερό “Μεντιτεράνιαν Πάλας”, το ονομαστό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης. Δεκαετία του ’60, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, κι εκείνος ανακαλύπτει τη δική του “οδό ονείρων” σ’εκείνο τον παραμυθένιο χώρο. Δίπλα του περνούν πρόσωπα μυθικά, απλησίαστα, που λάμπουν μ’ένα θείο φως. Μα όταν τα γνωρίζει καλύτερα, κάτι απ’το φως τους χάνεται.