Διαμετρικά αντίθετοι, ως χαρακτήρες, μεταξύ τους δημιουργοί, όπως ο Τ.Κ.Παπατσώνης, ο Νίκος Καρούζος ή ο Γιάννης Τσαρούχης, αισθάνονται κάτω από την καταλυτική παρουσία του Μουντέ, να επικοινωνούν με ανυποψίαστες, για τους ίδιους, ως τη στιγμή που επραγματοποιείτο, γέφυρες. Τον Μουντέ τον ενδιέφερε να γνωρίσει πραγματικά έναν δημιουργό σε όσους γίνεται περισσότερους κι όχι να επιχειρήσει τη δική του “αγιογράφηση” με πρόσχημα τον, υπό εξέταση, ποιητή ή πεζογράφο.