Product Information

“Με φλόμωσαν χαρτί και μολύβια για να ‘χω παρέα. Ό,τι ακριβώς τους ζήτησα. Έγραψα, μουντζούρωσα, ζωγράφισα, έσκισα… Δεν ήταν αυτό που ποθούσα. Δεν κατάφεραν να με γαληνέψουν τα γράμματα… Η κλίση μου ήταν για ό,τι είχα απαρνηθεί.” Έφυγα από την πίσω πόρτα με μια αγκαλιά λουλούδια. Κάντε μου χώρο μη σας πατήσω. Βγαίνω στο δρόμο. Ψιλοβρέχει πάνω μου. Φέρνω τα χέρια στα μάτια να μη βλέπω το κόκκινο φανάρι. Προχωράω κανονικά. Παρεμποδίζω την κυκλοφορία και το ευχαριστιέμαι. Όλα άνω κάτω. Όπως πρέπει, δηλαδή”