Product Information

Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΥ
Κοιμόταν συνέχεια… Έτσι κι αλλιώς, και ξύπνια… η ζωή της πάλι άχαρη θα ‘ταν… Ξυπνούσε κάθε πρώτη του αιώνα, κοιταζόταν στον καθρέφτη και ξανακοιμόταν. Την δωδέκατη ημέρα- πως λέμε “την πρώτην ημέραν εποίησεν ο Θεός…” -, τη δωδέκατη ημέρα λοιπόν η Ιστορία βρέθηκε νεκρή. Γδυτή, γερμένη στο πλάι, με το κεφάλι συστραμμένο προς τα μέσα, σε στάση εμβρύου. Μίλησαν για φόνο. Κανείς δεν είχε βαφτεί… Η Ιστορία από μόνη της έκανε φλεβοτομία. Όταν ένα πρωί, φυλλομετρώντας το χαρτοβασίλειό της, είδε ότι της έλλειπαν σελίδες… Το ‘μαθαν ο Κώστας, ο Νικόλας, ο Μηνάς, η Μάχη, η Αλέξω, ο Μανόλε, η Γιώργαινα, η Παράσκε, ο Ιλιάζ, ο Σοτίρ, ο Φιλίππης, ο Ξενοφώντας, ο Σελίμ, και αλήθεια, πολύ τους λύπησε.. Όμως…για το θεαθήναι, είπαν…για τα μάτια, όπως λένε. Πού καιρός τώρα για πατρίδες…πού τόπος…