Product Information

Οι χαρές της Αριάδνης ήταν ελάχιστες. Αν αφαιρέσεις τις σπουδές της στο πιάνο και τον γάμο της, στην υπόλοιπη ζωή της δεν έκανε τίποτε άλλο, από το να προσπαθεί να ξεφύγει κάθε φορά από τα προβλήματα που την απασχολούσαν και που στο τέλος την οδήγησαν στην μελαγχολία.
…Ήταν εσωστρεφής και σαν καλλιτέχνης ζούσε στον κόσμο της.. Διάβαζε ξανά και ξανά τα ποιήματα που είχε γράψει στο λεύκωμα της ο μεγάλος της έρωτας. Καθόταν στο πιάνο και προσπαθούσε να διώξει την λύπη μέσα από τις νότες της μουσικής. Τα κομμάτια που διάλεγε ήταν όλα θλιμμένα.
…Κανείς δεν δυστυχεί περισσότερο από αυτούς που πάσχουν από μελαγχολία… Χαραμίζουν την ζωή τους σε άγρυπνες νύχτες, μέρες οδύνης, ανήσυχες σκέψεις και πίκρες, ταλαντευόμενοι ανάμεσα στον φόβο και την ελπίδα, για να καταλήξουν στο τέλος φεύγοντας με ένα παράπονο, ότι δεν έκαναν τίποτα στην ζωή τους.