Από τη Σμύρνη του ’22 στη Θεσσαλονίκη της προσφυγιάς, από τα χρόνια της Κατοχής στο Αμβούργο της ξενιτιάς κι απ’ τη Θεσσαλονίκη του ’80 στη σύγχρονη Χαλκιδική, ξεδιπλώνεται η πορεία μιας οικογένειας κι ενός επτασφράγιστου μυστικού. Μέσα από τις ιστορίες των χαρακτήρων, το σήμερα μπλέκεται με το χθες, ακροβατώντας σε εποχές και τόπους ορόσημα. Η Μοίρα είναι εκείνη που κάνει παιχνίδι, κρατάει την τράπουλα και μοιράζει τα φύλλα που καθορίζουν τις τύχες των ηρώων. Ο Μάνος, αφηγητής της ιστορίας και υπάλληλος του ξενοδοχείου “Μύθος”, παράλληλα με τις ιστορικές αναδρομές στο παρελθόν της οικογένειας, περιγράφει τι προσωπικές ιστορίες του κάθε ήρωα, τόσο ξεχωριστές κι ανόμοιες, αλλά συνάμα, ανέλπιστα συγγενικές, έχοντας για κοινό παρανομαστή την προσφυγιά και τον τυχοδιωκτισμό. Για κάποιους, ο τζόγος γίνεται τρόπος ζωής, ενώ για άλλους, η ίδια η ζωή μετατρέπεται σε τζόγο. Οι άνθρωποι γίνονται φιγούρες της τράπουλας και οι μοίρες τους παίζονται σε μια στημένη παρτίδα πόκας, σχεδιασμένη μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Στο τέλος, οι ήρωες ανοίγουν τα φύλλα τους και οι αλήθειες αποκαλύπτονται η μια πίσω απ’ την άλλη. Οι μάσκες πέφτουν, οι ρόλοι ανακατεύονται και αποκτούν νέα διάσταση. Σε αυτήν την παρτίδα, εκτός από το ίδιο το ξενοδοχείο, παίζεται μια ζωή σε μια “οικογένεια”, έτσι όπως την αντιλαμβάνεται το παθιασμένο μυαλό του τζογαδόρου.